De koeiendans is altijd een vrolijk moment. De start van het weideseizoen, de winter die echt achter ons ligt, dagen die langer zijn, meer vogels die fluiten. Iedereen weer lekker buiten. Het jongvee gaat meestal niet gelijk met de koeien naar buiten. Dit jaar waren de koeien als eerst (8 april). De melkkoeien eten het meest en omdat we ze twee keer per dag melken, willen we ze graag vlakbij de boerderij hebben. In de Bloemendalerpolder (bij de nieuwe woonwijk Weespersluis) en ook op de dijk bij het Muiderslot hebben wij ook percelen waar onze dieren mogen grazen. Dit is geen optie voor de melkkoeien want we brengen de dieren er met de veewagen heen. De pinken, geen kalfje meer maar ook nog geen koe, puberkoeien zeg maar, gaan meestal naar de percelen die verder weg liggen. Zij hebben al ervaring met schrikdraad en sloten en hoeven nog niet gemolken te worden. Ook hebben zij genoeg aan alleen vers gras. De kalfjes lopen juist vlakbij de boerderij en rondom het erf. Sommige gaan voor het eerst naar buiten en kennen sloten en schrikdraad nog niet. Bovendien krijgen ze nog wat extra voer naast het verse gras. Vorige week ging weer een gedeelte van de kalfjes naar buiten. Eén groepje direct achter de boerderij en een groepje bij Hans en Marijke in de tuin, langs de oprit en de dijkweg. Langsrijdende mensen stoppen soms, om de dieren te aaien of te genieten van hun aanwezigheid. Marijke vindt dat ze soms wel erg veel loeien en hecht veel waarde aan een goede nachtrust. Dus ze mogen alleen bij haar om het huis als ze niet te veel loeien. Als de kalfjes net ’van de melk af zijn’ komen ze vaak in opstand omdat ze melk zo lekker vinden en het missen. Die opstand uit zich door geloei. Marijke vroeg dus of het groepje kalfjes dat bij haar huis zou komen, wel van de melk af was. Dat was het geval kreeg zij te horen. Toch loeiden de kalfjes waarop zij concludeerde „De ochtend dat ze naar buiten gingen waren ze zeker voor het eerst van de melk af.”