Brinko is weg. De grote dekstier van ruim drie jaar oud woonde en ‘werkte’ hier sinds 2019. Dat betekent dat zijn eerste eigen nageslacht, oud genoeg is om ook bevrucht te worden. Om inteelt te voorkomen komt er elke twee jaar een nieuwe stier voor de voortplanting. De teller van Brinko’s nageslacht staat op 72 en loopt de komende negen maanden verder op.

Freek loopt hier nu een paar weken rond. Hij zat in hetzelfde hok als Brinko en kreeg de kans niet om wat te proberen als er een tochtige (vruchtbare) koe in het hok mocht. Nu mag Freek zich bewijzen en zal hij geen last meer hebben van de grote bul. We hopen dat het hem lukt om de grote melkkoeien te dekken. De pinken zijn even groot als hij, dus dat lukt wel. De melkkoeien zijn een slag groter en nemen niet zo maar genoegen met een ‘broekie’ van 1,5 jaar oud. We gaan het zien.

Een andere reden dat stieren na een jaar of twee ‘ontslagen’ worden is dat ze te gevaarlijk worden. Je raadt het misschien al, de eindbestemming is het slachthuis. Gelukkig liep onze grote vriend vannacht heel rustig de veewagen in. Stierenvlees is stugger dan koeienvlees. Het gangbare stierenvlees gaat vaak naar Islamitische slagerijen of naar het buitenland. Onze Brinko blijft waarschijnlijk in Nederland en belandt in de supermarkt omdat het om biologisch vlees gaat.