Als je bij ons het erf oprijdt, zie je als eerste de plek waar de kalfjes staan. In iglo’s. Witte huisjes met een buitenuitloop zodat de dieren zelf kunnen bepalen of ze binnen of buiten zijn. We hebben kleine en grote exemplaren. De eerste weken zitten de kalfjes in een kleintje en daarna gaan ze in een groepje naar een grote iglo. Elke dag strooien we de hokken op met natuurmaaisel of oud gras dat de koeien niet meer eten. Zo hoeven we zo min mogelijk weg te gooien en (her)gebruiken we zoveel mogelijk. Als de hokken zo vaak zijn opgestrooid dat de kalfjes ongeveer tegen het plafond komen, is het de hoogste tijd om uit te mesten. De kalfjes moeten er dan uit zodat we alle mest weg kunnen scheppen en de iglo schoon kunnen spuiten. Nu ging het bij één verhuizing niet goed afgelopen week. Bij het verplaatsen van kalfje Beppie (oornummer 4453) bleef een poot haken door een gekke beweging. Nu heeft ze een gebroken pootje en zit ze in het gips. Roos heeft er ‘beterschap’ opgeschreven zoals dat hoort bij gips. Het kalfje heeft al veel bezoek gekregen. Van klanten uit de boerderijwinkel, gasten van de Acapella zaal en basisschoolleerlingen en internationale studenten die op bezoek kwamen. Van de week hadden we een kleuterklas waar één van de leerlingen ook in het gips zat, dat was wel speciaal. Eigenlijk is elk schoolbezoek weer speciaal. We geven altijd een rondleiding, houden een pauze en gaan dan in groepjes op de boerderij aan de slag. Afhankelijk van de gebeurtenissen is het toch elke keer weer anders. Een poepende of plassende koe trekt altijd veel aandacht. Stier Freek die ‘bezig’ is, betekent een stukje seksuele voorlichting. Een vers ei dat kinderen in het hooi vinden, gaat de hele klas rond. Als er een kalfje geboren wordt tijdens een bezoek, wil iedereen dat natuurlijk zien. En afgelopen week dus een kalfje in het gips.
