Afgelopen weekend was Roos vrij en Boy een ochtendje weg. Hans is nog herstellende, dus is minder aanwezig op het boerenerf. Wendela was zaterdagochtend alleen op de boerderij met Eline die regelmatig een handje helpt. Eline is een boerendochter en was bezig met de stal schoonmaken toen zij zag dat een vaars aan het kalven was. Een vaars is een jonge koe die voor het eerst een kalf krijgt en bevallen noemen we bij koeien (af)kalven. Onze koeien kalven makkelijk af en hebben meestal geen hulp nodig, maar bij een vaars wil je toch graag in de buurt zijn. De betreffende vaars is een adoptiekoe en heeft de naam Beertje gekregen. Beertje zat in het hok met de stier en andere vaarzen. Eline en Wendela hebben de stier naar buiten gelokt zodat ze hem konden afzonderen. Daarna haalde Wendela een emmer warm water en touwtjes zodat Eline ’het kalf er af kan trekken’. Dit is jargon. De touwtjes doe je om de voorpootjes die als het goed is als eerste naar buiten komen. Als de moeder perst kun je, met hulp van de touwtjes, helpen om het kalfje naar buiten te begeleiden. Eline heeft hier ervaring mee, maar toen Wendela terug kwam was het kalf al geboren, zonder hulp. Hoera een meisje. Eén groot vrouwenfeest. Inmiddels was het 10 uur geweest en stonden de eerste klanten voor de boerderijwinkel. Gelukkig waren het vaste klanten (van de groentepluktuin) die het wel leuk vonden om een handje te helpen en geen haast hadden. Dus hielpen zij met het opstrooien van een wiegje voor het kalfje. Ze kreeg een jasje aan en daarna dronk het kalfje zo’n 2 liter biest. Dit is de eerste melk die heel belangrijk is voor het kalf voor antistoffen en voedingsstoffen. Moeder en dochter maken het goed en Wendela en Eline waren ook trots. Ook al worden er zo’n 50 kalfjes per jaar geboren, dit was wel een speciale geboorte die de dames niet snel zullen vergeten.