De koeien lopen sinds deze week dag en nacht buiten. Alle grasbalen zijn op, dus we moesten wel. Lekker makkelijk denk je misschien. Geen poepschuiven, ligbed opstrooien en gras voeren in de stal. Dat klopt. Maar als de koeien buiten lopen, zijn we druk in de weer met een beweidingssysteem. ‘s Nachts hebben we de melkkoeien graag vlakbij de boerderij, zodat we niet heel ver hoeven te lopen. Als de koeien helemaal boven (ver weg) staan, moet je soms wel een half uur lopen en Boy, Boaz en Femke blijven liever een half uurtje langer in bed liggen. We geven de koeien graag vaak een vers stukje weiland. Zo hebben ze altijd fris gras en heeft de rest van het land wat meer rust om weer te groeien. De uitdrukking ‘gras groeit uit gras’ gaat nog steeds op. Als de plant een beetje langer is, groeit ze veel harder dan als ze heel kort is.
Naast weiland waar de koeien grazen, reserveren we stukken om te maaien. Gras dat we in balen persen en opslaan op het erf voor de winter als de koeien weer binnen staan. Om het gras te laten groeien zijn mest, regen en zon (warmte) nodig. Mest hebben we genoeg, regen is er vaak te veel of te weinig. De warmte viel tegen afgelopen periode en dat merken we. Het gras groeit niet hard waardoor we stukken land, bestemd om te maaien, toch open moesten stellen voor onze grazende dames. Als er maar wel genoeg te maaien valt komende maanden. Dat blijft altijd spannend. Als boer werk je echt met de natuur en valt niet alles te plannen en te voorspellen. Gelukkig hebben we extra grasland in de Bloemendalerpolder, waardoor de boeren denken dat het goed komt.