Onze koeien vallen op door de hoorns. Eerder vertelden we dat melkkoeien meestal onthoornd worden. Ze kunnen elkaar ermee stoten, dat gebeurt helaas ook wel eens bij ons. Eén koe was altijd zo aan het pesten met haar hoorns, dat we hebben besloten om de hoorns er af te halen. Nu werd zij (letterlijk) op haar plaats gezet door de gehoornde dames. Bij onze koeien, van het Franse ras Montbeliard, is de hiërarchie heel erg aanwezig. Bij een verandering in de groep is dat duidelijk merkbaar. Dat kan een nieuwe koe in de kudde zijn, een tochtige (vruchtbare) koe of een koe die dus geen hoorns meer heeft. De koeien zijn dan onrustig en kunnen elkaar erg pesten. Hoornloze Tessa heeft inmiddels haar plek weer gevonden en houdt zich koest. Een paar weken terug had koe Isabel een bloedende hoorn, deze is afgebroken en de wond is weer genezen. Het is wel een gek gezicht zo’n A-symmetrisch hoofd met één hoorn. Koe Loesie, één van de weinige zwarte koeien, heeft aan één kant een halve hoorn, een soort stompje. Jaren geleden heeft zij geknokt met een andere koe. Zo kun je drie koeien bij ons makkelijk herkennen aan de hoorns. Ook met twee hoorns in takt kun je de dieren herkennen want elke hoorn is weer anders. De vorm, de dikte, de kleur. Wist je dat je aan de hoorns zelf ook dingen kan aflezen? Ze kunnen ’jaarrringen’ hebben. Rond het afkalven ontstaan er ringen omdat de koe dan mineralen uit de hoorns haalt. Roos telde laatst het aantal ringen bij adoptiekoe Josmarie en dat aantal kwam precies overeen met het aantal kalfjes dat ze had gekregen. Nog een leuk weetje over de hoorn, ze kunnen warm worden als de koe herkauwt door betere doorbloeding op dat moment. Hoorns zijn net als de hoeven een buffer voor mineralen die voor de koe belangrijk zijn. De hoeven heeft ze ook nodig om te lopen maar omdat ze hier mineralen uit haalt worden die minder sterk. Het is natuurlijk ook fijn om geen ingreep te hoeven doen en de koe te laten zoals ze is. Wij vinden hoorns op de koe een mooi gezicht.