Vorige week zaten we nog na te genieten van de sneeuw en ijspret en nu lopen we zonder jas buiten te stralen dankzij het lekkere weer. De dagen worden weer langer en iedereen wil graag naar buiten. Het is druk bij ons op de dijk met mensen die wandelen, fietsen, skeeleren en steppen. Wij hebben ook lentekriebels. De eerste ruige mest ligt op het land en Boaz kon niet wachten om te gaan eggen. De mest bevat belangrijke grondstoffen voor de bodem. En om het gras goed te laten groeien gaan we er met een weidesleep (eg) overheen. We kammen als het ware het gras zodat het goed kan groeien. We maken zo meteen molshopen en andere onregelmatigheden vlak. Ook al is het lekker weer, het land in de Nieuwe Keverdijkse polder, waar onze boerderij staat, blijft lang nat. Dat komt door de zachte veengrond. Als de grond nog te zacht en te nat is kan een ritje met de trekker diepe bandensporen achter laten en dan groeit het gras helemaal niet. De koeien kunnen nog niet naar buiten als het één weekje lekker weer is. Het land moet goed droog zijn en het gras moet echt flink groeien voordat de dames de wei in kunnen. Een melkkoe eet behoorlijk wat (lees je binnenkort meer over). In de winter groeit het gras niet, dus er is nu nog te weinig gras voor onze dieren. Bovendien kunnen 240 koeienpoten het land aardig kapot trappen. Nog even geduld dus.