Het land lijkt wel een moeras, zóveel water is er gevallen. Veel boeren hebben de koeien om die reden weer op stal staan. Wij niet, het voer is op. Elke keer is de voorspelling dat het beter (droog!) wordt, maar het regent nog steeds. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Normaal verheugen we ons nu op ‘de eerste snee’ (eerste keer maaien). Gelukkig hebben wij stoere koeien die wel tegen een stootje (regenbui) kunnen. Het jongvee daarentegen moet nog wel even wennen van een droog overdekt hok naar de wei toe. Een groepje van elf stond bij ons in de achtertuin en was niet blij in de modder. Door alle neerslag was de wei een modderpoel geworden. Met het hele gezin verplaatsten we de kalfjes op tweede Pinksterdag. Dat ging niet van zelf. Na drie mislukte pogingen liepen de dieren uiteindelijk op een nieuw stukje weiland. Schrikdraad er om heen, en lekker van een vrije middag genieten. Tot we ‘s avonds na het douchen naar bed wilden. Een laatste blik op het erf zorgde voor een nachtelijk avontuur buiten (in plaats van binnen). De kalfjes waren uit het weitje en liepen overal op het erf en in de stal. Boer Hans moest er ook aan te pas komen om ze binnen te krijgen. Het is weer gelukt en de volgende dag hebben we met frisse moed een stuk afgezet waar ze nu met zijn tienen staan. Eén sprong twee keer over de sloot en hebben we maar terug op stal gezet. Dit was wel weer genoeg avontuur in het donker.
