Dinsdag op woensdag nacht ging het flink tekeer op de boerderij met bliksemflitsen en veel nattigheid buiten. Eindelijk weer eens regen. Dat kunnen we, of eigenlijk het gras en de groente in de pluktuin, heel goed gebruiken. De koeien waren minder blij met de regen, die stonden natuurlijk buiten in de wei en kwamen allemaal naar binnen toen het los barstte. Hier op de boerderij merken we direct de gevolgen van de droogte. Uiteraard groeit het gras minder goed waardoor de koeien meer percelen nodig hebben om genoeg te eten voor een volle pens. Hierdoor kunnen we ook minder oogsten. Waar we dit jaar tegenaan lopen is dat we de ruige mest (met stro) niet allemaal uit kunnen rijden in de wei. We hebben hier tot half september de tijd voor. Op zich genoeg tijd, maar door de droogte hebben we nu niet genoeg ruimte om de ruige mest, of compost, kwijt te kunnen. Dat zit zo: Van mest groeit het gras. Hiervoor is ook nog, net als bij de plantjes in jouw vensterbank, water en licht nodig. Met de warmte en het licht zit het wel goed, maar het water miste. Als je mest uitrijdt en het regent niet, neemt de bodem de voedingsstoffen niet op en komt het groeiproces niet op gang. Koeien grazen graag op groene velden en niet op stukken land waar nog mest ligt. Dus de koeien hebben meer land nodig om genoeg te eten, zo zijn er minder stukken geschikt om mest te rijden en de stukken land waar we mest gereden hebben, groeien niet goed omdat het niet regende en langer niet beschikbaar waren. De drijfmest (dunne mest, of gier) is gelukkig wel uit gereden. De mestkelder is leeg en klaar voor de winter. Alle ruige mest die nog in de stal en in de sleufsilo ligt te wachten moet wel verplaatst worden, om ruimte te maken voordat de koeien weer op stal komen. Het liefst brengen we de ruige mest uit de stal direct naar het land in plaats van een extra ’rust’ plaats. We gaan meemaken wat de weergoden in petto hebben. Misschien moeten we nog een regendansje maken naast de vreugdedans die we deze maakten als dank voor de regen van afgelopen week.