Onze koeien behouden hun hoorns (of horens). Dat is niet gebruikelijk bij melkkoeien. Boeren halen ze er vaak af omdat de koeien de andere dieren kunnen verwonden. Dat gebeurt ook wel eens bij ons, maar over het algemeen hebben ze voldoende ruimte dat we dit nadeel voor lief nemen. Wist je dat een koe bij een mineralentekort de hoorns ‘aanspreekt’? Een hoornloos dier kan dit niet en haalt bij een tekort de mineralen uit de hoeven waardoor er eerder klauwproblemen kunnen ontstaan. Ander voordeel: als een koe in de sloot ligt, zijn ze handig om een touw aan vast te binden om haar op de kant te trekken. Verder vinden we het er prachtig uit zien.
Veel bezoekers van onze boerderij (niet alleen de kinderen!) die onze dieren zien, roepen: “Wat veel stieren hebben jullie!” Als Wendela bij een rondleiding vraagt of ze de stier(en) herkennen tussen de koeien, wijst er altijd iemand naar een grote koe met horens. Onze stieren zijn vaak juist de enige zonder hoorns. Bij ons herken je de stier dus meestal aan een grote kop zónder hoorns of twee stompjes. Stier Freek heeft twee kleintjes die naar beneden wijzen. Vorige week was hij het harde omhulsel verloren. Dit bloedde nogal en veel bezoekers van de boerderij merkten dit op. Wij kregen dus steeds te horen dat de stier bloedde. Gelukkig ziet het er erger uit dan het is, het geneest vanzelf maar kan wel even duren voordat dit helemaal over is.