Drie generaties lang wordt op deze locatie geboerd door de familie Griffioen. Daarvoor zat de boerderij een stukje verder op de Lange Muiderweg, namelijk op nummer 32. Boy zijn vader Hans, heeft het bedrijf in 1975 van zijn vader Toon overgenomen. De vader van Toon is de boerderij gestart met twee knechten en 25 koeien. Toon had 30 koeien en molk in 1955 al machinaal, vooruitstrevend voor die tijd.

In 1983 tijdens een ruilverkaveling kon Hans veel aaneengesloten land aan de boerderij krijgen als het bedrijf naar nummer 18 zou gaan. Hier boerde zijn oom Hein. Die had geen opvolger. Hans, Marijke en zoon Boy woonden nog op nummer 32, Klein Batavia. De dieren en het land waren al verhuisd naar de huidige plek. Het gezin volgde in 1988 toen ome Hein naar het bejaardenhuis ging. Gegroeid naar 45 koeien en eigen jongvee, werkte Hans 7 dagen in de week, 52 weken per jaar.

De omschakeling naar biologisch en de uitbreiding met neventakken zijn allemaal opgestart toen Boy met zijn vader ging samenwerken in 2009. Hans en Marijke waren inmiddels opa en oma en Wendela woonde sinds 2006 ook al op het boerenerf. Er is veel veranderd. Er is een nieuwe vrijloopstal gebouwd voor 55 melkkoeien en een sleufsilo om de ruige mest uit de stal op te slaan. Een kaasmakerij en strobalen huis kwamen op het erf met boerderijwinkel, kaaskelder, ontvangstruimte, muziekstudio, strotoiletten en een woongedeelte voor Boy en Wendela met hun gezin.

Wat nu de oude stal is met ligboxen voor het jongvee en de stier en waar de koeien gemolken worden, was in 1990 een spiksplinternieuwe stal die Hans met hulp van familie, vrienden en Gijs den Hartog zelf bouwde. De melkstal die in deze stal zat, is één keer vervangen. Dat was in de winter van 2019-2020. Bewust koos Boy toen voor een melkstal en geen melkrobot omdat we kaas maken. Bij een melkrobot komt de melk de hele dag en nacht in kleine beetjes binnen, bij een melkstal worden de koeien twee keer per dag in één keer gemolken. De melk stroomt dan meteen de kaastobbe in.

Hans melkt geen koeien meer, maar is dagelijks nog te vinden op de boerderij om wat mee te helpen. De nieuwe generatie, (klein)zoons Melle en Feije, hebben (nog) geen belangstelling maar Boy en Wendela zijn ook nog lekker bezig, dus geen haast.