Eindelijk hebben we weer varkentjes. Dit is het derde jaar dat we de natuurlijke spitmachines op het erf hebben lopen. Het is mooi om te zien hoeveel mensen genieten van de scharrelende beestjes. Ze lopen op het veldje langs de dijkweg, dus iedereen kan ze zien. Mensen stoppen vaak omdat ze verbaasd zijn om varkens buiten te zien. Waar zie je dat nog? Zelfs wielrenners stoppen om even te kijken. Er zijn heel veel varkens in Nederland, maar je ziet ze zelden buiten. Als je ziet hoe snel een paar varkens een stukje groen grasland naar een zwarte vlakte transformeren, snap je dat je heel veel grond nodig hebt waar de dieren lekker kunnen wroeten. Wij gebruiken ze ook als natuurlijke spitmachine. Het veldje waar ze staan hebben ze in no time omgewoeld, hier kunnen wij mooi kruiden (van Wilderland) in zaaien en dat scheelt weer mankracht en brandstof voor machines! Dit jaar hebben we drie varkens die er allemaal anders uit zien. Het zijn kruisingen tussen de rassen York en Duroc. Een zwarte, een roze met bruine vlekken en een roze. Alle drie zeugen (vrouwtjes) en 12 weken oud. We gaan ze voeren met lokale reststromen en aan het einde van het seizoen gaan ze naar de slacht. Ze hebben geen lang leven, maar wel een prachtig leven. We noemen het circulaire varkens en jij kunt meehelpen door bijvoorbeeld oud brood of ander voedsel dat je anders weg zou gooien, aan onze varkens te geven. Het vlees verkopen we in onze boerderijwinkel. Op dit moment hebben we het vlees van de varkens die vorig jaar bij ons hebben gelopen. Vers aan de Vecht heeft ook een varken geadopteerd en gaat helpen met de verzorging en doet natuurlijk ook goed mee met het circulair maken van de varkens door restjes uit de tuin te voeren. Andere lokale reststromen zijn de kaaswei van eigen erf, maalresten van Molen de Vriendschap uit Weesp en groente en fruitpulp van een Weesper bedrijf dat biologische sappen maakt. Een varken zoals hij het best in het voedselsysteem past.
