Wij houden koeien van het ras Montbeliard. Dit is een dubbeldoel-koe. Dit betekent dat ze zowel voor melk als vlees geschikt zijn. Ze geven minder melk dan een ‘echte’ melkkoe en minder vlees dan een ‘echte’ vleeskoe, maar ze zorgen goed voor zichzelf en zijn daarom sterk en niet snel ziek. Medicijnen en antibiotica gebruiken wij nooit preventief. Uiteraard lopen de koeien veel buiten. Van april tot november en een groot gedeelte dag én nacht. Omdat wij een biologische boerderij zijn, krijgen ze uitsluitend biologisch voer. Vooral (kuil)gras van eigen land aangevuld met wat krachtvoer (brokjes) waar luzerne, zonnepitten, erwten e.d. inzitten. Dit voer is ook van biologische herkomst en komt dus niet van plantages waar vroeger regenwoud stond. Het meeste voer dat we inkopen komt uit (oost)Europa. 

Een koe gaat naar de slacht als ze geen of minder melk meer geeft. Dit gebeurt als ze niet meer drachtig (zwanger) wordt. Een andere reden kan zijn dat we te veel koeien hebben. Van de overheid mogen we een maximum aantal koeien houden en als er een vaars (verse koe) voor het eerst kalft, moet er dus een oudere koe weg. Er staat geen bepaalde leeftijd voor koeien dat ze weg moeten. Sommigen zijn 5 anderen 12 jaar als ze naar de slacht gaan. Onze oudste koe is in 2009 geboren.

Alles van de koe komt terug. Niet alleen de biefstuk, maar ook de tong, wangen, lever en de botten. Er gaat een nieuwe koe naar de slacht als het vlees bijna op is. Het kan dus zijn dat we niet altijd alles op voorraad hebben.

Het varkensvlees dat we nu verkopen is van de varkens die in 2022 bij ons liepen. Een kruizing tussen de rassen York en Duroc.