Het kabinet is gevallen. Waarschijnlijk betekent dat weer uitstel van beleidsplannen. In de agrarische sector speelt er van alles waar de overheid zich mee bemoeit. Onderwerpen als stikstofcrisis, verkleinen van de veestapel, CO2 uitstoot en vernatten van veenweidegebied liggen in Den Haag al even op het bureau.

Langetermijnvisie voor de landbouw wordt al jaren uitgesteld. Heel lastig voor boeren en zeker de jonge boeren die voor de keuze staan om het bedrijf van hun ouders over te nemen. Hard werken is voor de meeste boeren geen enkel probleem, maar een stip op de horizon is wel nodig om dat harde werken vol te houden.

Hoe kan het toch dat keer op keer kabinetten vallen en beleid continu wijzigt? De boeren moeten hun bedrijf runnen, de ontwikkelingen in de gaten houden en alle gegevens van hun bedrijfsvoering op orde hebben en op tijd indienen. Boeren geven per perceel op wat ze er telen en of dat biologisch is. Ook wordt er precies bijgehouden hoeveel dieren er op een boerderij zijn.

Je zou verwachten dat de overheid goed in beeld heeft wat er in het land gebeurt en dus ook lang van te voren problemen kan zien aankomen. Niets lijkt minder waar. Iedere keer worden we opgeschrikt door acute problemen. Stikstofrechtzaak, voorkomen bodemdaling en de afschaffing van derogatie voor mest.

Sinds kort is er weer een nieuwe problematiek bij: de “kaderrichtlijn water” die gaat over de waterkwaliteit. Als ondernemer word je dan een soort speelbal van de grillen van de dag en is het ontwikkelen van je bedrijf een stuk lastiger.

Agrariërs zijn vaak afhankelijk van (Europese) subsidie. Dan is het logisch dat je veel moet verantwoorden. Deze subsidie is na WOII in het leven geroepen om boeren te ondersteunen meer dan voldoende voedsel te produceren zodat er nooit meer honger zou zijn. Maar dit beleid zorgt er tegelijk voor dat er geen echte schaarste op de markten is en daardoor zijn de prijzen gemiddeld te laag.

Fijn voor de consument want die kan goedkoop eten, maar het inkomen van de boer moet daarom aangevuld worden. Met subsidie en aanvullend beleid kun je sturen en dus ook ingrijpen als er problemen dreigen te ontstaan.

Dus, Den Haag, stop eens met verrast te reageren op weer de volgende crisis, en ga besturen. Daar betalen we jullie voor.